Daar sta ik. In de bushbush. Met een lasergeweer. Ik houd helemaal niet van dat schietgedoe. Zeker niet in deze tijd.
Mijn studentengroep bedacht dit als klassenuitje, dus doe ik mee! We spelen het spel buiten, lekker in de zon.‘Ik ben erop gekleed,’ grijnst een student en toont een camouflagepetje. Ze zijn allemaal fanatiek: rennen, schreeuwen, duiken en vallen. En hun opmerkingen daarbij:
‘Jij staat achteraan niets te doen!’
‘Ja, omdat jullie híer rennen!’
‘Hee, een specht! Jammer dat je er geen vogels mee kunt schieten.’
Langs de zijlijn doe ik mijn best buiten schot te blijven. Toch ziet een student kans beelden van mij te schieten. Nu noemen de studenten mij ‘Sniper Rob’.