De dame van het stel dat naast mij op het bankje is komen zitten (hebben ze netjes gevraagd) zegt: “Je bent helemaal in het zwart.”
Ja, hoor, denk ik, daar begint het weer. Ik voel dat mijn zwarte stekels overeind gaan staan. Komen er weer vragen of dat niet warm is en zo. Tot mijn verbazing, en die van mijn stekels, zegt de dame: “Daar houd ik van als mensen zich goed kleden: helemaal zwart, of helemaal wit. Dat is zo stijlvol!” Dan blijkt, de dame is expert, werkt in een kledingwinkel. Ze wijst: “Soms lijkt het alsof mensen zomaar wat uit de kast hebben getrokken.”
Ik ben blij: eindelijk erkenning voor mijn zwarte outfit!