Tijdens een etentje met studenten flitsen de verhalen over wel of niet werkende flitspalen en boetes over tafel.
“Werken die trajectcontroles op de weg naar Drachten, Rob?” “Die werken!” brom ik. Meer hoef ik niet te zeggen: gelach alom. Daarna komen de verhalen over verkeersboetes “Die €300 betaalde ik cash!” zegt een student. “Ik kreeg een boete voor fietsen door rood!” zegt een ander.
Mijn boeteverhaal overtreft alles. In een slapend Drachten keek ik ‘s morgens om half acht goed links en rechts. Geen auto’s dus stak ik over, door rood. Toen was daar die politieauto. Op vijftien oktober 1980 kon ik zeven gulden vijftig betalen ‘ter voorkoming van strafvervolging’!
Dat waren nog eens boetes!