‘Niemand mag met Kerst alleen zijn’, een uitspraak waar men een avondvullend tv-programma of een hogeschoolactie over maakt.
Ik vind het een vreemde uitspraak, want waarom mogen mensen díe twee dagen niet alleen zijn? Het klinkt alsof het die andere 363 dagen wel mag. Dan hoor je namelijk niemand daarover. Hoe moeilijk kan het zijn? De media tonen het perfecte feestdagenplaatje: lachende mensen die samen eten bij heel veel lichtjes. Waarom kan dat niet iedere dag? De reden, vakkundig weggewerkt op dat ‘perfecte’ plaatje, is stress. Boodschappenstress. Kledingkeuzestress. Wie-moeten-we-dan-uitnodigen-stress. Maar bovenal de verplicht-gezellig-hebben-stress.
Gelukkig kun je ‘niet-alleen-zijn’ ook realiseren zónder al die stress en perfectie. Gewoon door 365 dagen* aandacht te hebben voor elkaar!
* in een schrikkeljaar uiteraard 366 dagen