Bij het hek staan ze me op te wachten, een grote en een kleinere: ‘Wat kom jij doen?’
De gezichten van de twee jongens bij het hek staan vastberaden; niet van plan mij binnen te laten. Hoe kom ik daar langs? Met mijn vriendelijkste gezicht zeg ik: ‘Goedemorgen, ik kom vandaag bij jullie kijken. Gezellig hè?’
De twee wisselen een blik van verstandhouding. De grootste van de twee knikt. ‘Ja!’
Gelukt. Net als ik ze voorbijloop zegt de kleinste: ‘Heb jij geen haar?’
Ik veeg met mijn hand over mijn hoofd en zeg: ‘Nee, niet meer.’
‘O’, zegt de kleine.
De grote beaamt: ‘Dat hebben alle opa’s!’
Kleuters bij het schoolhek: altijd die verpletterende eerlijkheid!