Dag van de bouw: op naar Julianaplein, Groningen. Daar gebeurt het.
Ik wacht bij een trapje naar een uitkijkpunt. Man met fototoestel komt aanlopen, passeert mij, bestijgt de treden. Vrouw achter mij moppert: “Sommige mensen geven nergens om.” De man kijkt naar ons. “Jij loopt mij zó voorbij terwijl ik hier sta te wachten,” zeg ik. “O,” zegt de man, “dat wist ik niet.” Hij komt naar beneden, laat mij voorgaan. Samen bewonderen we de mooie bouwconstructies. We moeten weer naar beneden. De man staat het dichtst bij de trap. “Vind je het goed dat ik eerst ga?” vraagt hij. “Natuurlijk!” antwoord ik.
Onderaan de trap slaan we elkaar ten afscheid vriendschappelijk op de schouders.