Hand

Op een stageschool begroeten de kinderen de leerkrachten en geven beleefd een hand bij het binnengaan van het lokaal.

En die man in zwart pak? Die krijgt, na enige aarzeling, ook een hand! Maar ik heb een iPad en een beker koffie in mijn handen. Met acrobatische evenwichtskunst balanceer ik de beker op de iPad en schud de uitgestoken hand. Terwijl de koffiebeker de strijd met de zwaartekracht aangaat schud ik weer een hand, en nog een. Dan geeft een meisje de leerkrachten óók nog een knúffel. Ik vrees een koffietsunami. Meisje kijkt bedachtzaam naar mij en de wiebelende koffiebeker, zegt dan “Hoi,” en loopt het lokaal in.

Groeten zónder hand geven is soms beleefder!

Adviseur

‘De adviseur aan huis komt bij je langs’ staat op het busje dat voor mij rijdt.

Al rijdend gaan mijn hersens met deze zin op de loop. Een adviseur aan huis is iemand die bij mensen thuis advies geeft. Je hoeft niet naar het kantoor van die adviseur te komen want die adviseur komt aan huis. Kort gezegd, die adviseur komt langs! Waarom dat dan nogmaals noemen? Alsof er een adviseur aan huis bestaat die níet langs komt? Of is het een light-versie en komt deze adviseur aan huis letterlijk alleen langs het huis, niet binnen maar aan de deur. Dan klopt het weer.

Deze adviseur aan huis rijdt de hele weg met me mee.

Scootmobiel

Vakantie: koffie op een zonterras. Wie doet mij wat?

Een vrouw in een scootmobiel en haar man willen achter mij plaatsnemen. Mensen maken ruimte voor de scootmobieldraai. De vrouw manoeuvreert behoedzaam. Plotseling verliest zij de controle over de scootmobiel, scheurt vooruit, ramt mijn tafeltje. De scootmobiel dendert door, duwt mij met stoel en al achteruit. Mijn onvrijwillige reis eindigt twee meter verderop als mijn stoel klem komt te zitten tussen scootmobiel, plantenbak en terrasparasol. Veel schrik, weinig schade: een gebroken stoelpoot en mijn koffie. Als de ravage is opgeruimd drinken we de schrik weg. De vrouw met uitdrukkingsloos gezicht. De man vertelt: “Ze kan er niets aan doen; ze heeft Parkinson.”

Zíj doet me wat!

Messy

Tijdens de grote Verteldag draait alles om een broodmes. Dat mes speelt in iedere ‘messy story’ een belangrijke rol.

Boswachter Rob vertelt over het Amsterdamse Bos en hoe een mes daar soms gevaar én uitkomst kan zijn. Waarom het mes ieder jaar in een slagroomtaart zit blijft geheim in het verhaal van de onverwachte vreemdeling: de herbergier heeft zijn woord gegeven om dat niet door te vertellen. Wat betekent dat eigenlijk ‘je woord geven’?

De grote Verteldag biedt veel mogelijkheden om met een verhaal als basis onderwijsactiviteiten te verzorgen. Vorig jaar bedachten eerstejaarsstudenten een eigen verhaal en Escape-room met thema Jodenvervolging. Een nieuwsuitzending van RTV-Drenthe zorgde voor bekendheid en uitvoeringsverzoeken.

Goede verhalen vertellen goed onderwijs!